Brewergame
Door: Marloes van Raaij
Blijf op de hoogte en volg Marloes
02 Augustus 2011 | Verenigde Staten, Waterford
Hallo allemaal,
Daar zijn we weer met wellicht de laatste blog van deze reis. Het is vreemd hoe snel de tijd soms voorbij vliegt. Een keer met je ogen knipperen en pats het is alweer bijna tijd om te gaan. Maar we hebben nog vandaag en een halve dag morgen dus daar gaan we dan ook volop van genieten.
Maar eerst zal ik nog wat vertellen over onze avonturen van afgelopen weekend.
Op vrijdag zijn we naar de Racine County Fair gegaan. Dat is een "kermis" op z'n Amerikaans (lees:eten, eten, drinken, drinken, vee en beethoven-filmsachtige taferelen). Op de Fair was de halve familie van Toni te vinden. Een neefje van Toni, Trevor, deed namelijk mee met een soort van schoonheidswedstrijd voor koeien. Geloof het of niet, maar het was best grappig om al die jeugd daar hun koeien zien staan wassen, schrobben, in volgorde laten lopen en mooi staan te doen. Dit soort wedstrijden worden hier heel serieus genomen. Er wordt zorgvuldig gekeken naar hoe een koe loopt, staat, hoe die eruit ziet, hoe die zijn kop houdt en hoe het baasje er mee om gaat. En zo is er een wedstrijd van koeien tot aan paarden, van schapen tot aan geiten en god weet wat nog meer.
In ieder geval, wij hadden schik en het was gezellig om de meesten van Toni's familie weer te zien. Na een wandeling over het "kermisterrein", waar ze zelfs met standjes staan voor de Republikeinen en de Democraten, tractorverkoop (Amerikaanse maten dan wel) en schoonheidsbehandelingen, vonden wij al vlot onze weg naar de biertent. Tja, en daar hebben we eigenlijk vanaf een uurtje of 5 tot 11 gezeten. Gewoon gezellig met z'n allen aan een grote picknick tafel, lekker drankje erbij, countrymuziek voor het effect en natuurlijk ladingen eten voor je neus. En als twee Hollandse meiden waren wij natuurlijk de attractie van de avond. Ik ben de tel kwijt geraakt hoeveel handen ik heb geschud en hoe vaak ik uit heb moeten leggen hoe je mijn naam uitspreekt. Wij hadden vette schik, hebben een onwijs gezellige avond gehad en ons weer verbaasd over de mensen, de cultuurverschillen maar toch vooral weer het eten wat hier naar binnen wordt gewerkt. Ik bedoel: hotdogs omhuld in een deeg van mais?
Zaterdag was een rustdag, die zeer welkom was. Lekker gehopzakt, beetje spelletjes gespeeld, beetje films gekeken. Klaar voor zondag.
Dat was vroeg opstaan want de Brewers hadden 's middags een wedstrijd. En zoals sommigen van jullie al eerder hebben gehoord van mij nemen ze dat hier heel serieus. Wat inhoudt: de baseballwedstrijd begon om 1 uur 's middags, maar om 9 uur in de ochtend zaten wij allemaal fris en fruitig in de auto op weg naar de parkeerplaatsen. Niet omdat er lange rijen zouden staan, maar om te tailgaten. Barbequen op de parkeerplaats - ja, ze verzinnen hier altijd wel een reden om te eten. De grill ging aan, de tenten werden opgezet want het beloofde een snikhete dag te worden, de eerste biertjes werden uitgedeeld, de tafel werd uitgestald met allemaal salades, sausjes, vleeswaren, chips, crackertjes e.d. en het feest kon beginnen. We waren met een groep van 13 man en dat was alweer een groot feest. De wedstrijd zelf was weer fantastisch! Brewers hadden gewonnen, Janna en ik keken onze ogen uit, begrepen zelfs het spel en vonden het allemaal machtig mooi. Het was jammer dat het zo heet en vochtig was (38 graden, bleek het te zijn) dat Toni zich al vlot naar de auto had gesneld om daar eigenlijk de hele wedstrijd in de airco te zitten. Dat klinkt misschien raar maar dat schijnt hier normaal te zijn, en ik kan je dit vertellen: iedereen zou dat hebben gedaan bij dat weer.
Na de 3,5 uur durende wedstrijd was het dan ook nog maar eventjes tailgaten en toen opweg naar Gerard en Toni's huis. Je hoeft niet te raden dat wij knock-out waren toen we hadden gedoucht en op de bank ploften.
Gisteren zijn we uit eten gegaan. Vandaag maakt Gerard zijn populaire lasagne - jammie! - en komen er wat mensen eten om afscheid te nemen van de 2 Europeanen. Morgen is het pakken geblazen (ja, daar hebben we inderdaad een halve dag voor nodig) en dan rond half 4 tuffen we richting Chicago O'Hare om rond 8 uur richting London te vliegen. Donderdag rond 14:00 hopen wij weer thuis te komen in ons kleine maar o zo heerlijke landje en kan Janna haar ouders en ik pap en de zussen weer in de armen sluiten. En hoe zeer ik me daar ook op verheug, het is toch altijd een beetje "bittersweet" want dit was weer een geweldige en vooral onvergetelijke tijd.
Tot vlot, lieve mensen.
Thanks voor al jullie lieve woordjes.
Liefs Marloes
Daar zijn we weer met wellicht de laatste blog van deze reis. Het is vreemd hoe snel de tijd soms voorbij vliegt. Een keer met je ogen knipperen en pats het is alweer bijna tijd om te gaan. Maar we hebben nog vandaag en een halve dag morgen dus daar gaan we dan ook volop van genieten.
Maar eerst zal ik nog wat vertellen over onze avonturen van afgelopen weekend.
Op vrijdag zijn we naar de Racine County Fair gegaan. Dat is een "kermis" op z'n Amerikaans (lees:eten, eten, drinken, drinken, vee en beethoven-filmsachtige taferelen). Op de Fair was de halve familie van Toni te vinden. Een neefje van Toni, Trevor, deed namelijk mee met een soort van schoonheidswedstrijd voor koeien. Geloof het of niet, maar het was best grappig om al die jeugd daar hun koeien zien staan wassen, schrobben, in volgorde laten lopen en mooi staan te doen. Dit soort wedstrijden worden hier heel serieus genomen. Er wordt zorgvuldig gekeken naar hoe een koe loopt, staat, hoe die eruit ziet, hoe die zijn kop houdt en hoe het baasje er mee om gaat. En zo is er een wedstrijd van koeien tot aan paarden, van schapen tot aan geiten en god weet wat nog meer.
In ieder geval, wij hadden schik en het was gezellig om de meesten van Toni's familie weer te zien. Na een wandeling over het "kermisterrein", waar ze zelfs met standjes staan voor de Republikeinen en de Democraten, tractorverkoop (Amerikaanse maten dan wel) en schoonheidsbehandelingen, vonden wij al vlot onze weg naar de biertent. Tja, en daar hebben we eigenlijk vanaf een uurtje of 5 tot 11 gezeten. Gewoon gezellig met z'n allen aan een grote picknick tafel, lekker drankje erbij, countrymuziek voor het effect en natuurlijk ladingen eten voor je neus. En als twee Hollandse meiden waren wij natuurlijk de attractie van de avond. Ik ben de tel kwijt geraakt hoeveel handen ik heb geschud en hoe vaak ik uit heb moeten leggen hoe je mijn naam uitspreekt. Wij hadden vette schik, hebben een onwijs gezellige avond gehad en ons weer verbaasd over de mensen, de cultuurverschillen maar toch vooral weer het eten wat hier naar binnen wordt gewerkt. Ik bedoel: hotdogs omhuld in een deeg van mais?
Zaterdag was een rustdag, die zeer welkom was. Lekker gehopzakt, beetje spelletjes gespeeld, beetje films gekeken. Klaar voor zondag.
Dat was vroeg opstaan want de Brewers hadden 's middags een wedstrijd. En zoals sommigen van jullie al eerder hebben gehoord van mij nemen ze dat hier heel serieus. Wat inhoudt: de baseballwedstrijd begon om 1 uur 's middags, maar om 9 uur in de ochtend zaten wij allemaal fris en fruitig in de auto op weg naar de parkeerplaatsen. Niet omdat er lange rijen zouden staan, maar om te tailgaten. Barbequen op de parkeerplaats - ja, ze verzinnen hier altijd wel een reden om te eten. De grill ging aan, de tenten werden opgezet want het beloofde een snikhete dag te worden, de eerste biertjes werden uitgedeeld, de tafel werd uitgestald met allemaal salades, sausjes, vleeswaren, chips, crackertjes e.d. en het feest kon beginnen. We waren met een groep van 13 man en dat was alweer een groot feest. De wedstrijd zelf was weer fantastisch! Brewers hadden gewonnen, Janna en ik keken onze ogen uit, begrepen zelfs het spel en vonden het allemaal machtig mooi. Het was jammer dat het zo heet en vochtig was (38 graden, bleek het te zijn) dat Toni zich al vlot naar de auto had gesneld om daar eigenlijk de hele wedstrijd in de airco te zitten. Dat klinkt misschien raar maar dat schijnt hier normaal te zijn, en ik kan je dit vertellen: iedereen zou dat hebben gedaan bij dat weer.
Na de 3,5 uur durende wedstrijd was het dan ook nog maar eventjes tailgaten en toen opweg naar Gerard en Toni's huis. Je hoeft niet te raden dat wij knock-out waren toen we hadden gedoucht en op de bank ploften.
Gisteren zijn we uit eten gegaan. Vandaag maakt Gerard zijn populaire lasagne - jammie! - en komen er wat mensen eten om afscheid te nemen van de 2 Europeanen. Morgen is het pakken geblazen (ja, daar hebben we inderdaad een halve dag voor nodig) en dan rond half 4 tuffen we richting Chicago O'Hare om rond 8 uur richting London te vliegen. Donderdag rond 14:00 hopen wij weer thuis te komen in ons kleine maar o zo heerlijke landje en kan Janna haar ouders en ik pap en de zussen weer in de armen sluiten. En hoe zeer ik me daar ook op verheug, het is toch altijd een beetje "bittersweet" want dit was weer een geweldige en vooral onvergetelijke tijd.
Tot vlot, lieve mensen.
Thanks voor al jullie lieve woordjes.
Liefs Marloes
-
02 Augustus 2011 - 16:07
Man Op Klompen.:
Jaja, time flies! Zo vlieg je naar de States en nu schrijf je al weer over kofers pakken. Maar je hebt het fantastisch naar de zin gehad en een leuke vakantie waar jullie zelf voor gewerkt hebben! Big hug for everyone! -
02 Augustus 2011 - 16:41
Je Peetje Gerry:
Ha Marloes
De tijd vliegt als het leuk en gezellig is!
Wat zul je weer veel te vertellen hebben.....en foto's natuurlijk.
Nog twee nachtjes slapen en ons schatje is weer terug in Boxmeer.
Ik zie je gauw, een rustige reis terug, groetjes aan Gerard Toni en de hele femmelie en aan Janna.
Liefs van je peetje Gerry. -
02 Augustus 2011 - 16:49
Albert:
nog slechts 1 dag te gaan en jullie hebt het reuze naar de zin gehad. Ik had al eerder gereageerd maar albert de digibeet zijn schrijfsel is niet op deze site terecht gekomen. In ieder geval een goeie thuisreis met veel heel veel herinneringen aan het nieuwe land. -
02 Augustus 2011 - 17:35
Pappels:
Nou geniet nog van ieder uur dat je daar bent en van die geweldige gastvrijheid die Gerard en Toni weer hebben laten zien naar jullie en waar ik hem nooit voor mag bedanken , maar ik vind het zo super van mijn State-broertje en ook van Toni
Ik zie naar jullie uit, maar pak iedere minuut die er nog is, geniet en ik wens jullie een heel goede reis terug....... bye the way, zag je deze op twitter: Hoe noemen ze twee oude mensen die aan het vechten zijn?? "de tachtig-jarige oorlog" ha ha..... Bye maatje, groetjes en Janna en Ans en ik zien jullie donderdag.
Dikke kus, Maatje -
02 Augustus 2011 - 17:43
Anne Van Sebille:
hoi Marloes en Janna,
ik heb net alle verslagen zitten lezen, wat hebben jullie veel gezien en meegemaakt, om jaloers op te worden.Jammer dat jullie weer naar huis moeten.
groetjes en 'n goede terugreis, Anne -
02 Augustus 2011 - 19:46
Evelien:
Ahhh time flies when you are having fun!!:(
Maar ik zal jullie weer met open armen ontvangen in Hollandia hoor!!
Tot snel!!
Kuss -
02 Augustus 2011 - 20:09
Joop En Ans:
Tja, alles wat mooi en fijn is gaat snel voorbij, denken we. Maar houd in gedachten, alles wat mooi en fijn is, wordt jarenlang in je herinneringen gekoesterd. Dus eigenlijk duurt het veel langer dan die korte, voorbijgevlogen vakantie. Donderdag als jullie weer thuis komen, zullen wij jullie weer kunnen koesteren met onze warmte en liefde. We hebben jullie wel een beetje gemist! Deze reis zal voor altijd in jullie herinneringen gegrifd zijn. Gerard en Toni, ontzettend bedankt. Jullie hebben een onwaarschijnlijk belangrijke bijdrage geleverd aan deze herinnering voor Janna en Marloes. Wij zijn er jullie ontzettend dankbaar voor. We zijn ontzettend benieuwd naar de spannende reisverhalen bij thuiskomst. Ik denk dat we maar een avondje Van Raaij en Huijbers plannen om alles te bekijken, aan te horen, her te beleven. Tot donderdag!! Knuffels, kusjes. -
02 Augustus 2011 - 21:50
Gerard & Toni:
Inderdaad, de dagen zijn weer geteld. We hebben het ook super fijn gevonden om Janna en Marloes hier te hebben. Hun herinneringen en onze kan niemand meer weg nemen, en betekenen echt veel.
Vele groetjes aan alle "Boxmerse" mensen die wij kennen. Tot een volgend keer, in Amerika of in Holland haha!! En "pappels": precies: geen dank wil ik horen, dat hoort zo.. want geneten er zelf even veel van!!!
xxxooo aan ieder daar!! -
03 Augustus 2011 - 17:39
Wijnand Van Raaij:
De inhoud van de mooie reisverslagen moet ik eerst nog weer eens lezen want het is ongelooflijk veel wat jullie daar in zo'n korte tijd hebben meegemaakt. In elk geval zullen we er ook bij jullie thuis nog veel van horen. Goede vliegreis terug naar ons mooie 'kikker'-landje. -
03 Augustus 2011 - 19:42
Piet En Marijke:
Gaaf, om je verslag te lezen,New York was erg herkenbaar. Prachtig!
Een goede reis terug en weer veel plezier samen met Pap en de zussen
bij de volgende reis.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
