D.C.
Door: Marloes van Raaij
Blijf op de hoogte en volg Marloes
12 Juli 2012 | Verenigde Staten, Charlotte
Hi allemaal,
We hebben weer wat moois te vertellen!
Washington D.C. was, zoals jullie wellicht hebben vernomen, keiheet. Maar dan ook op de manier waarop je alleen die-hard toeristen nog ziet lopen zwoegen over de straten omdat het een once in a lifetime trip is waarschijnlijk. Natuurlijk behoorden wij tot diezelfde groep. De waterflesjes vlogen er doorheen en dat was deels de reden dat we langer in museums met loeiende airco's hebben gezeten dan buiten waar we ons in de woestijn waanden. Gelukkig en zoals we ook van plan waren waren er toffe museums in de hoofdstad van het land van de "vrijheid". Persoonlijk hoogtepunt: Newseum. We hebben daar letterlijk een halve dag rond gestruind. Het museum is gericht op alles wat met, je raadt het al, nieuws te maken heeft en dus ook direct in mijn studiegebied ligt. Alle media van de afgelopen 100 jaar kwamen voorbij, de effecten ervan op de wereld en ons dagelijks leven en bijvoorbeeld ook op presidentsverkiezingen. Obama heeft, zoals elke communicatiestudent hoort te weten :), zij campagne in 2008 ook met name door de inzet van social media gewonnen. Maar de hoofdzaak van het museum lag natuurlijk bij het nieuws. Een speciale setting was ingericht voor alle grote FBI-zaken zoals de Unabomber en Waco. Er was een afdeling waarin je alle grote koppen vanaf de 15de eeuw kon bekijken waaronder "Nixon resigns", "America attacked" en "JFK shot". Er was een afdeling voor 9/11, de nieuwste media, presidentscampagnes, persvrijheid en journalisten die zijn gestorven tijdens het uitvoeren van hun werk. Met andere woorden: heel indrukwekkend, superleerzaam en stiekem ook onwijs gaaf! We zijn ook het Capitol in geweest wat met name bestond uit een tourguide die als een malle haar rondleiding gaf, in het American History museum lagen wij dubbel van het lachen omdat daar een stel skates, sportschoenen en rugzak van de hedendaagse Amerikaan in de etalage hingen en in het Natural History museum werd ik, als fervente water/dieren en alles wat kleiner is dan mijn voet of in het water leeft-foob, helemaal kriebelig van alles wat opgezet was of in water lag te weken. Yuck! (Lon natuurlijk schik) Natuurlijk hebben we nog gezien wat je als toerist hoort te zien zoals het Washington Momument en het Abraham Lincoln Memorial.
De volgende dag was het op naar Durham, NC. Bij aankomst hadden we echter al snel gezien dat we daar maar beter eerder weg konden gaan door gebrek aan..tja..zo'n beetje alles. Wat overigens ook hilarische momenten opleverde omdat je het echte Amerika mee kreeg. We zijn dus gaan eten bij het Texas Road House wat bij ons verblijf om de hoek zat en ik nog kende van Wisconsin. Een plek waar de countrymuziek draait, ze er soms zelfs op gaan dansen, je pinda's op je tafel hebt staan en je nog voordat je je cola op hebt al een nieuw glas voor je hebt staan. Uiteindelijk dus maar aan de margarita's gegaan- bij gebrek aan beter natuurlijk. En nu zitten we in Charlotte waar we vandaag in ongeveer een uur de hele stad hebben gezien. Letterlijk een blokje om met alle rechte straten hier. En wat doe je in een stad waar ze alleen maar uitgestorven eettentjes hebben? Juist, een raar museum in waar Lonneke vervolgens kleren kon passen van de katoenplukkers van zo'n 70 jaar terug. Daarna zijn we de bioscoop ingedoken waar we in ons regenjack de film hebben zitten kijken vanwege, ja hoor, de airco. Dat leverde uiteindelijk dus een vette lachbui op.
Morgen gaan we weer naar de beschaving maar het is wel even een ervaring geweest. Wat wel typisch is en zeker opvalt is dat je in deze staten duidelijk ziet dat Amerika een land van extremen is. Zo rijdt een groot deel van de Afro-Amerikanen hier met het openbaar vervoer omdat zij vermoedelijk niet de middelen noch de mogelijkheden hebben om een auto te rijden. En krijg je in elk museum een oriëntatie filmpje te zien wat meer een mooi staaltje promotiewerk is dan dat het een echte introductie is (met name in het Capitol kwam het met melodramatische muziek, een poëtisch einde en heroïsche beelden).
Wij zijn dus weer wat mooie ervaringen rijker en kijken uit naar onze trip naar Macon, Georgia die morgen start. Whohoo!
Liefs
We hebben weer wat moois te vertellen!
Washington D.C. was, zoals jullie wellicht hebben vernomen, keiheet. Maar dan ook op de manier waarop je alleen die-hard toeristen nog ziet lopen zwoegen over de straten omdat het een once in a lifetime trip is waarschijnlijk. Natuurlijk behoorden wij tot diezelfde groep. De waterflesjes vlogen er doorheen en dat was deels de reden dat we langer in museums met loeiende airco's hebben gezeten dan buiten waar we ons in de woestijn waanden. Gelukkig en zoals we ook van plan waren waren er toffe museums in de hoofdstad van het land van de "vrijheid". Persoonlijk hoogtepunt: Newseum. We hebben daar letterlijk een halve dag rond gestruind. Het museum is gericht op alles wat met, je raadt het al, nieuws te maken heeft en dus ook direct in mijn studiegebied ligt. Alle media van de afgelopen 100 jaar kwamen voorbij, de effecten ervan op de wereld en ons dagelijks leven en bijvoorbeeld ook op presidentsverkiezingen. Obama heeft, zoals elke communicatiestudent hoort te weten :), zij campagne in 2008 ook met name door de inzet van social media gewonnen. Maar de hoofdzaak van het museum lag natuurlijk bij het nieuws. Een speciale setting was ingericht voor alle grote FBI-zaken zoals de Unabomber en Waco. Er was een afdeling waarin je alle grote koppen vanaf de 15de eeuw kon bekijken waaronder "Nixon resigns", "America attacked" en "JFK shot". Er was een afdeling voor 9/11, de nieuwste media, presidentscampagnes, persvrijheid en journalisten die zijn gestorven tijdens het uitvoeren van hun werk. Met andere woorden: heel indrukwekkend, superleerzaam en stiekem ook onwijs gaaf! We zijn ook het Capitol in geweest wat met name bestond uit een tourguide die als een malle haar rondleiding gaf, in het American History museum lagen wij dubbel van het lachen omdat daar een stel skates, sportschoenen en rugzak van de hedendaagse Amerikaan in de etalage hingen en in het Natural History museum werd ik, als fervente water/dieren en alles wat kleiner is dan mijn voet of in het water leeft-foob, helemaal kriebelig van alles wat opgezet was of in water lag te weken. Yuck! (Lon natuurlijk schik) Natuurlijk hebben we nog gezien wat je als toerist hoort te zien zoals het Washington Momument en het Abraham Lincoln Memorial.
De volgende dag was het op naar Durham, NC. Bij aankomst hadden we echter al snel gezien dat we daar maar beter eerder weg konden gaan door gebrek aan..tja..zo'n beetje alles. Wat overigens ook hilarische momenten opleverde omdat je het echte Amerika mee kreeg. We zijn dus gaan eten bij het Texas Road House wat bij ons verblijf om de hoek zat en ik nog kende van Wisconsin. Een plek waar de countrymuziek draait, ze er soms zelfs op gaan dansen, je pinda's op je tafel hebt staan en je nog voordat je je cola op hebt al een nieuw glas voor je hebt staan. Uiteindelijk dus maar aan de margarita's gegaan- bij gebrek aan beter natuurlijk. En nu zitten we in Charlotte waar we vandaag in ongeveer een uur de hele stad hebben gezien. Letterlijk een blokje om met alle rechte straten hier. En wat doe je in een stad waar ze alleen maar uitgestorven eettentjes hebben? Juist, een raar museum in waar Lonneke vervolgens kleren kon passen van de katoenplukkers van zo'n 70 jaar terug. Daarna zijn we de bioscoop ingedoken waar we in ons regenjack de film hebben zitten kijken vanwege, ja hoor, de airco. Dat leverde uiteindelijk dus een vette lachbui op.
Morgen gaan we weer naar de beschaving maar het is wel even een ervaring geweest. Wat wel typisch is en zeker opvalt is dat je in deze staten duidelijk ziet dat Amerika een land van extremen is. Zo rijdt een groot deel van de Afro-Amerikanen hier met het openbaar vervoer omdat zij vermoedelijk niet de middelen noch de mogelijkheden hebben om een auto te rijden. En krijg je in elk museum een oriëntatie filmpje te zien wat meer een mooi staaltje promotiewerk is dan dat het een echte introductie is (met name in het Capitol kwam het met melodramatische muziek, een poëtisch einde en heroïsche beelden).
Wij zijn dus weer wat mooie ervaringen rijker en kijken uit naar onze trip naar Macon, Georgia die morgen start. Whohoo!
Liefs
-
12 Juli 2012 - 06:29
Mel:
Haahahah, Van de hitte buiten naar de veelste koude airco's binnen!! Ik ken dat gevoel :P Maar super wat je daar ziet en meemaakt. Gaaafffff :D
xxx -
12 Juli 2012 - 07:32
He Dames Nog Een Kee:
Waauw wat een big story weer marloes, Leuk zeg, en interessant begrijp ik ook daaruit.
Vandaag weer on the road to Georgia voor een nieuwe reeks belevenissen.
Wederom veel plezier en een wat mildere temperatuur.
geniet ervan... Liefs voor jullie en groeten
Pap
-
13 Juli 2012 - 06:23
Je Peetje Gerry:
Ha Marloes en Lonneke
Wat een hitte zeg stuur maar een beetje naar Holland, wij moeten het doen met regen ( soms een beetje zon )
en vandaag amper 18 gr...
Maar wat een belevenissen voor jullie, in ieder geval véél te lachen. Doe je niet zelf koken Marloes? grapje!!
p s ik heb vier kleine kuikentjes bij een kloek lopen, die willen ook graag zon. Ik wens jullie nog een hele fijne tijd, maar dat zal wel lukken.
Liefs je Peetje -
14 Juli 2012 - 12:15
Aniek:
Ha lieve Marloes,
Wat een onwijs mooie/leuke/grappige/interessante verhalen ;-) heel leuk om te lezen!!
Ik ben trots op je! (en ook een beetje jaloers hihi ;-) )
Nou geniet er nog van schat!
Liefs van je nichtje!!! -
16 Juli 2012 - 17:37
Yvonne:
Wat een leuke verhalen. Jeetje wat een hitten daar word maar niet verkouden van al die airco's! Ik geniet van je verhalen en zal ze zeker blijven volgen!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
